Kim jest świadek koronny? Dlaczego nie podlega karze?

W Polsce, zgodnie z art. 2 ustawy o świadku koronnym z dnia 25 czerwca 1997 roku (Dz. U. z 2016 r. poz. 1197), jest to podejrzany, którego dopuszczono do składania zeznań w charakterze świadka na zasadach i w trybie określonych ustawą.

Świadek koronny to podejrzany, który zgodził się zeznawać jako świadek w sprawie przestępstw popełnionych przez inne osoby. W zamian za obietnicę państwa co do zakresu ścigania lub ukarania.

Do celów instytucji świadka koronnego należą: ujawnienie wszelkich przestępstw popełnionych w zorganizowanej grupie lub związku przestępczym oraz przestępstw takich jak łapownictwo, płatna protekcja czynna i bierna, nadużycie funkcji przez funkcjonariusza państwowego, kupowanie głosów wyborczych, uczestnictwo w zorganizowanej grupie lub związku przestępczym, a także łapownictwo gospodarcze i menadżerskie.

Postanowienie w przedmiocie dopuszczenia dowodu z zeznań świadka koronnego wydaje sąd okręgowy właściwy dla miejsca prowadzenia postępowania przygotowawczego. Robi to na wniosek prokuratora prowadzącego lub nadzorującego postępowanie przygotowawcze, złożony po uzyskaniu zgody Prokuratora Generalnego. Przed wydaniem postanowienia sąd przesłuchuje podejrzanego.

Świadek koronny nie ma prawa do odmowy zeznań, uchylenia się od odpowiedzi, utajnienia jego tożsamości (świadek anonimowy). Sąd, na jego wniosek, wyłącza jawność rozprawy na czas jego przesłuchania.

Świadek koronny nie podlega karze za przestępstwa, w których uczestniczył i które jako świadek koronny ujawnił. Prokurator umarza jego postępowanie.

W razie zagrożenia życia lub zdrowia świadka koronnego lub osoby dla niego najbliższej, mogą być objęci ochroną osobistą. Mogą także zmienić miejsce pobytu lub zatrudnienia (z pomocą odpowiednich organów). Ponadto mogą otrzymać dokumenty umożliwiające używanie danych osobowych innych niż własne (tylko w wyjątkowych sytuacjach). To wszystko zgodnie z art. 14 ust. 1 UŚK

Źródło: https://www.infor.pl/