Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego co roku obchodzony jest 25 maja. To wyjątkowa data, która ma przypominać o trwale zaginionych dzieciach i nastolatkach, a także o trudnej sytuacji, w której znaleźli się ich najbliżsi. Ten dzień wybrano zresztą nieprzypadkowo! Czy wiesz, dlaczego?
Symbolem tego dnia jest kwiat niezapominajki, a co za tym idzie, kolor niebieski. Dlatego w sobotę, dnia 25 maja Warszawa rozświetli się na niebiesko, a już dzień wcześniej na ekranach w warszawskich autobusach, w metrze oraz na zewnętrznych ekranach w przestrzeni miejskiej pojawią się grafiki z numerem 116 000 – Telefonem w Sprawie Zaginionego Dziecka i Nastolatka oraz kwiatami niezapominajki. W akcję włączyło się wielu Partnerów, którzy udostępnili swoje powierzchnie nieodpłatnie, aby okazać solidarność rodzinom zaginionych dzieci, a także pomóc w rozpowszechnieniu informacji o Międzynarodowym Dniu Dziecka Zaginionego.
Co mówią specjaliści?
– Poszukiwania osób zaginionych a w szczególności dzieci, to jedno z priorytetowych zadań Policji, formacji, dla której najważniejsze wyzwanie stanowi ochrona życia i zdrowia ludzi. – podkreśla Dyrektor Biura Kryminalnego KGP insp. Michał Białęcki. – Biorąc pod uwagę skalę zjawiska zaginięć osób w Polsce, których w ostatnich latach odnotowujemy kilkanaście tysięcy rocznie, nie sposób nie mówić o sprawach zaginięć, które pomimo zastosowania wszelkich dostępnych sił i środków, do dziś nie znalazły swojego finału. Najtrudniej wspominać o tych, które dotyczą najmłodszej grupy zaginionych – dzieci i nastolatków. Przygotowana przez nas kampania to nie tylko gest solidarności z ich rodzinami, ale także zapewnienie, że pomimo upływu czasu, wciąż szukamy nowych informacji i metod, które pozwolą na rozwiązanie każdej z tych spraw i złagodzenie straty, z jaką się mierzą.
– Każdy rodzic zna to uczucie paraliżującego strachu o dziecko. Nie do wyobrażenia są zatem emocje, jakie towarzyszą rodzinom zaginionych dzieci, którzy, często przez całe lata, nie mają informacji na ich temat. – mówi Prezes Fundacji ITAKA, Anna Jurkiewicz – Poza naszą codzienną pracą, czyli wsparciem w poszukiwaniach, służymy wsparciem emocjonalnym rodzicom zaginionych dzieci, także w tym dniu. Okazujemy im nasz szacunek i solidaryzujemy się z nimi w ich smutku. Chcemy, żeby świat pamiętał o dzieciach, które nie wróciły do domu i o tym, że ich bliscy wciąż na nich czekają.
Statystyki…
Statystyki jednoznacznie pokazują, że problem zaginięć dzieci nie jest wcale zjawiskiem marginalnym. Dotyka on wielu rodzin w Polsce w sposób realny i dotkliwy.
Każdego roku w Polsce zgłaszanych jest około 2 tys. zaginięć osób małoletnich. Znacząca większość z nich odnajduje się już w pierwszej, czy drugiej dobie od zgłoszenia zaginięcia. Za każdym razem taka sytuacja to niewyobrażalny stres zarówno dla samego dziecka, jak i dla jego bliskich. Zdarza się, że pomimo zaangażowania wszelkich możliwych sił, środków i metod, los zaginionego dziecka pozostaje nieznany. Jego bliscy żyją w stanie permanentnego zawieszenia. Nie znają odpowiedzi na wiele pytań, zastanawiając się, czy dziecko żyje i czy jest szczęśliwe.
Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego: Jak to się zaczęło?
25 maja to data nieprzypadkowa. Tego dnia w 1979 roku 6-letni Etan Kalil Patz wyszedł z domu na Dolnym Manhattanie w Nowym Jorku. Chłopiec po raz pierwszy samemu poszedł do szkoły. Niestety, nigdy nie dotarł nawet na autobusowy przystanek, z którego miał wyruszyć w dalszą drogę.
Poszukiwania rozpoczęto niemal natychmiast. W pomoc zaangażowano nie tylko służby, ale też lokalną społeczność. Wizerunek chłopca pojawił się na pierwszych stronach gazet, w wiadomościach telewizyjnych, licznie rozlepianych plakatach, a nawet na kartonach z mlekiem. Liczono, że im więcej osób usłyszy o sprawie, tym szybciej chłopiec się odnajdzie.
W 1983 roku, ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych – Ronald Reagan ustanowił 25 maja Dniem Dziecka Zaginionego. Od 2001 roku, dzięki zaangażowaniu federacji Global Missing Children Network, Missing Children Europe oraz Komisji Europejskiej został on uznany za Międzynarodowy Dzień Dziecka Zaginionego. Ma przypominać o zaginionych dzieciach. Ale nie tylko. Ma również uwrażliwiać na sytuację ich najbliższych. Przede wszystkim rodziców, którzy latami codziennie zadają sobie pytanie: co się stało z ich dzieckiem? Nigdy nie zapominają i nie tracą nadziei na szczęśliwe zakończenie sprawy – powrót dziecka do domu. Stąd symbol Międzynarodowego Dnia Dziecka Zaginionego, jakim jest niezapominajka.
Warto wiedzieć
Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych Komendy Głównej Policji (CPOZ KGP)
Powołana do życia Decyzją Komendanta Głównego Policji z dnia 15 kwietnia 2013 roku w sprawie Centrum Poszukiwań Osób Zaginionych nieetatowa struktura, umiejscowiona w Wydziale Poszukiwań i Identyfikacji Osób Biura Kryminalnego KGP obsługiwana przez funkcjonariuszy tego wydziału. Do głównych zadań Centrum należy m.in. bieżący, całodobowy monitoring wszystkich spraw zaginięć zgłaszanych na terenie całego kraju. Ponadto wsparcie osobowe, techniczne i logistyczne jednostek organizacyjnych Policji realizujących sprawy poszukiwawcze. CPOZ KGP odpowiada także za uruchomienie i obsługę techniczną i merytoryczną systemu Child Alert.
116 000 Telefon w Sprawie Zaginionego Dziecka i Nastolatka
Całodobowa linia prowadzona od 2009 r. przez Fundację ITAKA, finansowana jest ze środków MSWiA i Orange, którzy są partnerami telefonu. Specjaliści dyżurujący pod numerem 116 000 wspierają rodziny zaginionych dzieci nie tylko w poszukiwaniach, ale także psychologicznie i prawnie. Połączenie jest całkowicie bezpłatne. Numer 116 000 działa aktualnie w 32 krajach Europy i jest obsługiwany przez lokalnych operatorów.
Źródło: policja.pl