Saga o ludziach ziemi. Klimatyczne zwieńczenie opowieści o ludziach, którzy cenili ziemię i rodzinę ponad wszystko.
Świat u progu XX wieku pędzi, przyspiesza także rytm życia wsi kujawskiej. Tu, gdzie od zawsze wiedzę przekazywało się z pokolenia na pokolenie, co światlejsi chłopi zaczynają wyczytywać nowinki w gazetach.
W raptownie zmieniającej się rzeczywistości szuka sobie miejsca kolejne pokolenie Józwiaków. Najtrudniej jest Staśkowi, zadającemu coraz bardziej zawiłe pytania. Dwie wsie dalej pewna krewka i zamożna wdowa, mimo oporu rodziny i sąsiadów, próbuje żyć na własny sposób.
W okolicy, ku zgrozie miejscowych, pojawia się Dziwna Iśka, córka niegdyś wygnanej ze wsi czarownicy…
Tom trzeci Sagi o ludziach ziemi to opowieść o szukaniu wolności i kobiecej odwadze, o mocy słowa i siłach natury, o trzeźwości i upojeniach.
Może ją kto zauroczył, że po śmierci męża tak się zmieniła, tak plotkowali. Może stare baby ją zaklęły, by sama się w zrzędę przerodziła, tak podobno gadali, nie przy mnie, ale już moja Małgośka nieraz takich rzeczy od ludzi się nasłuchała i wracała wtedy do domu z płaczem, że po pogrzebie
ojca boginki zabrały cichą mamę, a z lasu przyniosły pyskatą.
– Popatrz na mnie – mówiłam. – Popatrz tylko. Wyglądam inaczej?
Wpatrywała się we mnie uważnie, a potem kryła twarz w rękach i szlochała.
– Krzyczysz!
– Nie krzyczę, mówię przecież normalnie.
I zaraz zaczynałam szeptać, ale nie starczało mi szeptu na długo. Głos, tyle lat trzymany w głębi
piersi, domagał się swojego, jak kura uciekinierka, co to potrafi nawet psa zaatakować, kiedy posmakuje wolności.
fragment
Saga o ludziach ziemi. Wieczorne gody, Anna Fryczkowska (Wydawnictwo W.A.B.) – już w sprzedaży!
Saga o ludziach ziemi. Wpatrzeni w niebo. Czytaj TUTAJ.