Satanizm – nigdy nie wiadomo, kto stanie się ofiarą

Satanizm oznacza wiele różnych systemów religijnych i praktyk, które nawiązują do Szatana (różnie rozumianego). Sataniści uważani są za jeden z najbardziej destrukcyjnych ruchów wyznaniowych. Choć czciciele Szatana funkcjonują na świecie od wieków, uznaje się, że współczesna forma satanizmu ukształtowała się w USA. Za jego twórcę uznaje się Antona LaVeya.

W satanizmie nie ma przyjaźni. Nigdy nie wiadomo, kto stanie się katem, a kto ofiarą. To ideologia w której człowiek się nie liczy.

Okultyzm i satanizm dają poczucie potęgi, władzy i mocy. To powoduje, że ludzie są w stanie zaprzedać duszę diabłu i zrobić wszystko, aby to osiągnąć.

Satanizm i „Biblia Szatana”

Filozofię i praktykę satanistyczną opisuje „Biblia Szatana” autorstwa Antona LaVeya. Publikacja została wydana w 1969 roku. Składa się z czterech ksiąg:

1. Piekielna diatryba, inaczej Księga Szatana;

2. Księga Lucyfera;

3. Księga Beliala;

4. Księga Lewiatana.

     Większość współczesnych opracowań przyjmuje, że początki satanizmu w Polsce to 1985 rok, kiedy na festiwalu w Jarocinie wystąpił zespół KAT… Artyści śpiewali o buncie wobec Boga. Nazwy ich albumów („666”, „Noce Szatana”) były jednoznaczne. W tym samym miejscu i na tym samym festiwalu, tylko rok później, zespół Test Fobii Kreon poszedł o krok dalej. W czasie występu na scenie został połamany krzyż i jeden z muzyków krzyczał „Ave Satan”. Po koncercie muzycy wybrali się na pobliski cmentarz i odprawili czarną mszę. W ofierze szatanowi złożyli bezpańskiego psa. To nie był jednak pierwszy przypadek satanistycznych obrzędów w Polsce. Prawdopodobnie pierwsza czarna msza odbyła się 26 czerwca 1986 roku w Szczecinie, w wieży Bismarcka. Data z trzema szóstkami nie była przypadkowa…