Albert Pierrepoint, naczelny kat Zjednoczonego Królestwa, przeszedł do światowej historii jako wykonawca największej ilości wyroków śmierci w XX wieku. Według autobiografii w latach 1933-1956 wykonał łącznie 608 egzekucji. Co warto wiedzieć o człowieku nazywanym „katem nad katami?
- Już jako dziecko świetnie wiedział, kim chce zostać. Gdy miał 11 lat, napisał w wypracowaniu szkolnym: Kiedy opuszczę szkołę, zostanę oficjalnym katem’ czym zszokował nauczyciela czytającego pracę. Marzenie nie było przypadkowe – tym fachem zajmowali się jego ojciec i wuj.
2. Jego rekord w szybkości doprowadzenia skazanego na miejsce egzekucji i pozbawienia go życia wynosił zaledwie siedem sekund. Wieszał szybko i bezboleśnie, bo jak sam mówił: trzeba to mieć we krwi.
3. Powiesił między innymi brytyjskiego faszystowskiego polityka i propagandystę na rzecz Niemiec Williama Joyce’a zwanego Lordem Hau-Hau, Johna Amery’ego,. Ten drugi, w czasie II wojny światowej, zwrócił się do III Rzeszy z propozycją stworzenia oddziału brytyjskich ochotników gotowych walczyć u boku Wehrmachtu. A także Ruth Ellis – ostatnią kobietę powieszoną w Wielkiej Brytanii.
4. Podczas II wojny światowej w więzieniu wojskowym w Shepton Mallet wykonał 16 wyroków na amerykańskich żołnierzach skazanych za morderstwa i gwałty.
5. Jego pierwszą egzekucją w roku 1941 było powieszenie gangstera Antonio Manciniego w więzieniu Pentonville w Londynie.
6. Pełnił rolę kata podczas procesów norymberskich. Dokonał egzekucji 200 nazistów. Podczas najbardziej „pracowitego” dnia powiesił 27 zbrodniarzy.
Albert Pierrepoint: codzienne życie kata
7. Pierrepoint przeprowadził trzy najbardziej kontrowersyjne egzekucje w powojennej historii Zjednoczonego Królestwa. Najpierw powiesił Timothy Evansa skazanego za rzekome zamordowanie córki. W rzeczywistości zbrodni dokonał seryjny zabójca John Christie, również powieszony przez Pierrepointa. W 1955 roku przy protestach tłumów kat wykonał egzekucję na Ruth Ellis, a dwa lata wcześniej zabił Dereka Bentley’a. Ten nastolatek, skazany na śmierć za zastrzelenie policjanta, zawisnął, bo jego kompan, rzeczywisty zabójca, był zbyt młody, by ponieść karę.
8. Zgodnie ze swoim zwyczajem Pierrepoint nigdy nie ujawniał, czy jego zdaniem skazani faktycznie zasługiwali na karę śmierci. Tak też było w przypadku Jamesa Corbitta, stałego klienta pubu prowadzonego przez kata. Tej samej nocy, kiedy Corbitt zabił swoją narzeczoną, Pierrepoint śpiewał wraz z nim piosenkę “Danny Boy”. Do dziś nie jest pewne, czy to właśnie stracenie Corbitta ostatecznie przekonało kata, że jego praca nie przynosi spodziewanych korzyści społeczeństwu.
9. W przerwach między egzekucjami Pierrepoint wiódł normalne życie. Prowadził pub w Oldham, gdzie organizował dla stałych bywalców śpiewane wieczory. Średnio raz w miesiącu dostawał szarą kopertę z pismem urzędowym. Proszono w nim o stawienie się w wyznaczonym dniu i miejscu w celu przeprowadzenia egzekucji.
10. Albert Pierrepoint zrezygnował z zawodu kata w 1956. Oficjalnym powodem rezygnacji było nieporozumienie z brytyjskim Home Office w kwestii finansowej. Za każdy wykonany wyrok Pierrepoint otrzymywał wynagrodzenie w wysokości 15 funtów. To równowartość obecnych 200 funtów). W styczniu 1956 w więzieniu Strangeways w Manchesterze w ostatniej chwili ułaskawiono Thomasa Bancrofta. Pierrepoint przybył go powiesić i w związku z tym zaoferowano mu wynagrodzenie w wysokości jedynie 1 funta. Ostatecznie kwotę tę podwyższono do 4 funtów. Z powodu urażonej dumy Pierrepoint nie wycofał złożonej rezygnacji, mimo że został o to poproszony przez Home Office, co było ewenementem w historii brytyjskiego wymiaru sprawiedliwości.