Zaginięcie nastolatków w Polsce to poważny problem, który budzi duże zaniepokojenie społeczne. Każdego roku wiele młodych osób znika bez śladu, pozostawiając swoje rodziny w niepewności i rozpaczy. Zaginięcia nastolatków są trudne zarówno dla samych zaginionych, jak i dla ich bliskich. Dlatego ważne jest zrozumienie przyczyn tych zdarzeń oraz podjęcie odpowiednich środków ostrożności, aby przeciwdziałać zaginięciom.
Co roku w Polsce zgłaszanych jest kilka tysięcy zaginięć dzieci. 5 procent z nich nigdy nie udaje się odnaleźć. Wśród nastolatków najczęstszym powodem zaginięć są ucieczki, w przypadku młodszych dzieci są to niewłaściwa opieka rodziców oraz porwania rodzicielskie.
Wielokrotnie przyczyną zaginięć starszych dzieci i młodzieży jest ucieczka. Dzieci uciekają z rozmaitych powodów i z różnych, nawet tzw. dobrych domów. Najczęściej młody człowiek ucieka wtedy, kiedy problemy, z którymi się zmaga (w domu, w szkole, z rówieśnikami, z rodzicami), przerastają go.
Niestety wciąż obniża się granica wieku młodych osób uciekających z domu. Zgłaszane są do nas coraz młodsze dzieci i również w tej grupie, wiekowo najmłodszej, zdarzają się przypadki samobójstw i przestępstw. Ucieczki w tym wieku wiążą się z kryzysem wieku dorastania. Młodzi ludzie czują się odrzuceni, niezrozumiani. Zapracowani rodzice często nie poświęcają dzieciom wystarczającej ilości czasu. Nie są w stanie dostrzec sygnałów zapowiadających ucieczkę.
Zaginięcia nastolatków: czy wiesz, że…
Co roku na policję zgłaszanych jest kilka tysięcy zaginięć dzieci. Według statystyk Komendy Głównej Policji w 2017 roku zaginęło 6758 małoletnich. W 2018 r. – 5252, w 2019 r. – 2110, a w 2020 roku – 2016.
Wśród zaginionych dzieci przeważają nastolatki na gigancie. W grupie młodszych dzieci najczęstszym powodem zaginięć są zaniedbania rodziców. Częste są również porwania rodzicielskie. Zdarzają się jednak tajemnicze zaginięcia, których nie udało się rozwiązać.
“Większość zaginionych zostaje odnaleziona w ciągu pierwszych 14 dni po zaginięciu. 95 proc. dzieci w ciągu pierwszych 7 dni z powrotem trafia do swoich domów” – informuje Komenda Główna Policji. 5 procent dzieci, których zaginięcia zgłoszono, znika jednak bez śladu.
Najdłużej poszukiwanym dzieckiem na świecie jest Beata Radke, która zaginęła 14 kwietnia 1975 roku w Poznaniu. Miała 9 lat.
Poszukiwaniem zaginionych osób, w tym dzieci, zajmuje się w Polsce Fundacja ITAKA.
Przyczyny zaginięć nastolatków:
1. Niedostosowanie społeczne. Nastolatki, które borykają się z problemami emocjonalnymi, psychicznymi lub społecznymi, mogą uciekać z domu w celu znalezienia ukojenia lub uniknięcia trudnych sytuacji.
2. Problemy rodzinne: Konflikty rodzinne, rozwody, przemoc domowa czy zaniedbanie mogą skłaniać nastolatków do ucieczki z domu w poszukiwaniu lepszego środowiska.
3. Nacisk grupy rówieśniczej. Niektórzy nastolatkowie mogą zostać wciągnięci w nieodpowiednie zachowania przez swoją grupę rówieśniczą, co prowadzi do ucieczki z domu.
4. Przestępstwa: Niestety, niektóre zaginięcia nastolatków mają związek z przestępczością, taką jak handel ludźmi, prostytucja czy przemoc.
Zaginięcia nastolatków: przyczyny
– Emocjonalne skutki dla rodzin: Zaginięcie nastolatka jest traumatycznym doświadczeniem dla jego rodziny. Rodzice i bliscy przeżywają niepewność, rozpacz i lęk o bezpieczeństwo swojego dziecka.
– Zaniepokojenie społeczne: Zaginięcie nastolatków wzbudza duże zaniepokojenie w społeczeństwie. Takie zdarzenia często stają się medialnymi sprawami, co prowadzi do wzrostu świadomości i angażowania się w poszukiwania zaginionych osób.
– Ryzyko uzależnień i wykorzystywania. Nastolatkowie, którzy są zaginioni, są bardziej narażeni na różne zagrożenia, takie jak wykorzystywanie seksualne, handel narkotykami czy przymusowa prostytucja.
Zaginięcie nastolatków: Środki ostrożności:
1. Komunikacja. Ważne jest, aby rodzice i opiekunowie utrzymywali regularną, otwartą i szczerą komunikację z nastolatkami, aby byli świadomi ich problemów i potrzeb.
2. Edukacja na temat bezpieczeństwa: Należy uczyć nastolatków, jak rozpoznawać i unikać niebezpiecznych sytuacji oraz gdzie szukać pomocy w przypadku zaginięcia.
3. Monitorowanie aktywności online. Nastolatkowie spędzają dużo czasu w internecie, dlatego ważne jest, aby rodzice monitorowali ich aktywność online i rozmawiali z nimi na temat potencjalnych zagrożeń.
4. Znajomość towarzyszy: Rodzice powinni znać towarzystwo, z którym ich dziecko spędza czas i być świadomymi ich wpływu na nastolatka.
5. Powiadamianie odpowiednich służb: W przypadku zaginięcia nastolatka, należy niezwłocznie skontaktować się z odpowiednimi służbami, takimi jak policja, aby rozpocząć poszukiwania.
Zaginięcie nastolatków w Polsce to poważny problem społeczny, który wymaga uwagi i działań. Wzmożona świadomość, edukacja oraz odpowiednie środki ostrożności mogą pomóc w zapobieganiu takim zdarzeniom oraz w skutecznym odnajdywaniu zaginionych osób. Ważne jest, aby społeczeństwo działało wspólnie, aby chronić nasze dzieci i zapewnić bezpieczeństwo każdemu nastolatkowi.
Zaginięcia nastolatków: Archiwum „X”, czyli długotrwałe sprawy zaginięć dzieci
Wśród wielu spraw zaginięć małoletnich osób w Polsce znajdują się również takie, które do dziś nie zostały rozwiązane. Mowa o tzw. sprawach wieloletnich, w których pomimo dużego upływu czasu i wyczerpania wszystkich dostępnych metod, środków i narzędzi nie udało się ustalić miejsca pobytu lub prawdopodobnego losu zaginionego dziecka.
Mimo, że na szczęście stanowią one ułamek procenta wszystkich prowadzonych przez Policję spraw zaginięć tej grupy wiekowej na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat, stanowią one dla prowadzących je policjantów szczególne wyzwanie. Dla ich ostatecznego wyjaśnienia stale prowadzone są mozolne, żmudne czynności. W miarę postępu w dziedzinie kryminalistyki i w obliczu coraz nowszych metod i możliwości wykrywczych, napawają optymizmem na ich końcowe rozwiązanie. Przyczyn nieodnalezienia zaginionych przed laty dzieci w niektórych prowadzonych sprawach nie da się jednoznacznie określić.
Z pewnością część z nich stanowią sprawy w których wiadomo, że nastąpiła śmierć dziecka. Może to być utonięcie w obecności świadków, przyznanie się sprawcy do zabójstwa, jednakże do dziś nie udało się odnaleźć jego ciała. Niektóre to sprawy związane z tzw. porwaniami rodzicielskim (szczególnie w przypadku tzw. małżeństw mieszanych), kiedy rodzic – porywacz ukrywa się z dzieckiem, bardzo często poza granicami naszego kraju i skutecznie zaciera za sobą wszelkie ślady korzystając z wszelkich dostępnych środków (pomoc rodziny porywacza, wykorzystanie innego kraju jako łatwej kryjówki z uwagi na ograniczone możliwości faktyczne i skomplikowane procedury prawne w przypadku poszukiwań międzynarodowych).
Ciemna liczba przestępstw
Niektóre nierozwiązane sprawy stanowią tzw. ciemną liczbę przestępstw – tj. czynów kryminalnych popełnionych na szkodę dziecka. Są to najtrudniejsze do wykrycia sprawy. Dlaczego? Ponieważ często osoba która przyczyniła się do zaginięcia dziecka pochodzi z najbliższego mu kręgu – rodziny czy znajomych. W niektórych przypadkach może też być osobą zgłaszająca jego zaginięcie i celowo wprowadzającą Policję w błąd aby zafałszować prawdziwe fakty.
Wśród zaginionych trwale nastolatków znajdują się również sprawy, gdzie przyjęto wersję, że młody człowiek u progu dorosłego życia, ze znanych mu przyczyn postanawia całkowicie zerwać kontakty ze swoją rodziną i dotychczasowym środowiskiem i np. wyjeżdża za granicę. Tam rozpoczyna nowe życie i podejmuje wszelkie kroki, by nie zostać odnalezionym.
Nie sposób wymienić i omówić wszystkich przyczyny dla których nie odnaleziono zaginionego dziecka. W części przypadków zebrane informacje i ślady wskazują na duże prawdopodobieństwo zdarzenia samobójczego, czy nieszczęśliwego wypadku, przy czym do dziś nie odnaleziono ciała dziecka.
Źródło: policja.pl, itaka.org.pl, natemat.pl
Fot. pixabay.com